Güneş, sabahın ilk ışıklarıyla ormana sızmış ve yaprakların üstünde pırıl pırıl parlamış. Minik Tavşan, yuvasından çıkmış ve bahçede zıplamaya başlamış. Koca bir gökyüzü, rüzgarla dans eden renkli balonlarla doluymuş. Tavşan, bir balon görmüş ve heyecanla onu yakalamak istemiş. Balonun ipini tutar tutmaz, hafifçe havalanmış ve minik patilerini havaya kaldırmış. Tavşan korkmamış, çünkü rüzgar dostmuş ve balonu nazikçe yukarı taşımış. Havada süzülürken, minik tavşan kalbinin ne kadar cesur olduğunu hissetmiş ve gökyüzüne bakarken gülümsemiş.
Bir süre sonra, Tavşan ormanın derinliklerine doğru gitmiş. Yol üzerinde küçük bir kirpi ile karşılaşmış. Kirpi üzgünmüş çünkü yuvasına düşen yaprakları bir türlü toparlayamıyormuş. Tavşan hemen balonunun ipini kullanarak yaprakları bir araya toplamaya yardım etmiş. İkisi birlikte çalışırken kahkahalar ormanı doldurmuş. Tavşan, kirpinin mutlu gülümsemesini görünce, paylaşmanın ve birlikte olmanın ne kadar güzel olduğunu anlamış. Balonun renkleri gökyüzünde parıldarken, dostlukları daha da güçlenmiş.
Gün batmaya yakın, Minik Tavşan ve kirpi, yavaşça evlerine dönmüşler. Tavşan, balonunu dikkatlice yuvasının yanına bağlamış ve gökyüzüne veda etmiş. O gün, hem cesaretini hem de paylaşma sevgisini keşfetmiş. Minik Tavşan, kalbinde sıcak bir hisle uyumuş, rüyasında yeniden gökyüzünde balonlarla dans etmiş. Ormanda herkes huzur içinde uyurken, tavşan ve dostları birbirlerine duydukları sevgiyi unutmamışlar.