👵 Merhaba çocuklar bugün aklıma renkler takıldı. Düşündüm de renkler olmasaydı hayat nasıl olurdu?Renklerin masalını mı yazsam, hayatımızdaki yerini mi bilemedim. Masaldan başlayalım o zaman.
Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde develer tellal iken pireler berber iken…
Ay yanlış başladım, bu masal böyle başlamamalı bence. Neyse! Bir gün gökyüzünden bazı sesler yükselmiş, herkes pür dikkat dinlemeye başlamış. Güneş ile Sarı tartışıyormuş, ama ne tartışma. Sonunda Sarı iyice kızmış ve Güneşe ” Bundan sonra ben yokum, git kendine başka bir renk bul” demiş ve çekmiş gitmiş.
Bunun üzerine Güneş renksiz kalmış, kendini hiç bir işe yaramaz boş bir çember gibi hissetmiş. Doğru Denize gitmiş durumu denize anlatmış. Sonrada “Çok zor durumdayım rica etsem bana rengini ödünç verebilir misin?” demiş. Deniz Güneşin haline çok üzülmüş, kıramamış ve deniz mavisi rengini Güneşe ödünç vermiş. Artık güneş mavi mavi parlıyormuş, ama hiç ısıtmıyor muş. Bu sefer de Deniz renksiz kalmış. Kendini çıplak gibi hissetmiş. Düşünmüş taşınmış Doğaya gitmeye karar vermiş. Deniz, Doğaya durumu anlatmış ve “Beni bu renksizlikten kurtar lütfen” demiş. Doğa denize bakınca ona hak vermiş, gerçekten de çıplak gibi duruyormuş. Arkadaşına yardım etmek istemiş çaresiz yeşil rengini denize ödünç vermiş. Artık deniz yemyeşilmiş, ancak balıklar için biraz karanlık olmuş, yollarını bulmakta zorlanıyorlarmış.
Oda ne! Bu seferde doğa renksiz kalmış. Doğru Bulut’un kapısını çalmış. Doğa “Bulut kardeş, Bulut kardeş lütfen acı bana renksiz olmak çok kötüymüş, bana rengini ödünç verir misin?” demiş. Bulut bembeyaz rengini doğaya ödünç vermiş. Ancak beyaz soğuk bir renk olduğu için doğada yaşayan bütün canlılar soğuktan üşümüş.
Şimdide bulut renksiz kalmış ve geceye gitmiş. “Gece, Gece görüyorsun halimi bana rengini ödünç verir misin?” demiş. Gece içinden olmaz dese de Bulutu kıramamış ve simsiyah rengini buluta ödünç vermiş.
Bütün bu olup bitenleri gökyüzünde izleyen biri varmış, Gökkuşağı. Gökkuşağı şöyle uzaktan Dünya’ya bi bakmış, olacak gibi değil. Mavi Güneş ısıtmıyor, yeşil Deniz’in dibi görünmüyor, beyaz Doğa buz gibi, siyah Bulutlar her yeri kapkaranlık yapmış, yani her şey birbirlerine karışmış. Sonunda Gökkuşağı dayanamamış ve bir toplantı yapmış. Bir tarafta Güneş, Deniz, Doğa, Bulut ve Gece diğer tarafta ise renkler karşı karşıya gelmiş. Gökkuşağı söze başlamış “Ben istersem size renginizi geri verecek güce sahibim, çünkü benim her rengim var. Ancak Dünyayı güzelleştirmek için renkler tek başına yetmez asıl önemli olan Barış” demiş. Herkes birbirine bakmış ve Gökkuşağı’nın ne demek istediğini anlamışlar. Hemen oracıkta Güneş ve Sarı birbirlerine sarılıp barışmışlar. Bir daha hiç kavga etmemişler. Hep bir ağızdan “Barış’a evet, Savaş’a hayır” diye bağırmışlar. Dünya biranda çok güzel olmuş. Burada da masal bitmiş. İyi uykular çocuklar…
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.