Bir varmış bir yokmuş, ormanda küçük bir kulübede yaşlı bir karı koca yaşıyormuş. Sevimli tonton dede ve tombik nineyi ormandaki bütün hayvanlar çok seviyormuş çünkü ne zaman başları sıkışsa hemen bu sevimli aile onların yardımına koşuyormuş. Bir gün tökezleyip dizini yaralayan Zebranın yarasına şifalı otlardan yaptıkları merhemi sürüyor, bir gün ayağına diken batan bir Filin ayağındaki dikeni çıkarıyor, başka bir gün ise dişi ağrıyan Aslanın çürük dişini çekiyorlarmış. Ayrıca kışın yemek bulmakta zorlanan hayvanlara her akşam sofra hazırlayıp tombik ninenin yapmış olduğu ekmek ve peynir ile onların karnını doyuruyorlarmış. Tabi ormandaki hayvanlar da sevimli aileye teşekkür olarak onların kışlık odunlarını hazırlıyor, tarlalarını ekip biçmeye yardım ediyorlar, bir yerden bir yere gitmek için bazen bir kuşun kanatlarında uçuyor, bazen de bir atın sırtında gidiyorlarmış.
Günler böyle gelip geçiyormuş. Her şey çok güzel giderken ormana bir uçak düşmüş. İçinde yaralı bir anne baba ve çocuk varmış. Kuşlar olayı görmüş ve hemen sevimli karı kocanın kulübesine uçmuş, durumu haber vermiş. Olay yerine gelen karı koca yaralılara ilk müdahaleyi yapmış sonra hayvanların da yardımlarıyla kulübeye götürmüşler. Ayağı kırık anne ve kolu kırık babayı iyileştirmek için alçıya almışlar. Küçük çocuk ise hemen iyileşip ayaklanmış. Bütün gün canı sıkılmasın diye ormandaki hayvanlar ile oyunlar oynuyor, ormanı geziyor, hiç bilmediği ama tadı çok güzel olan meyvelerden yiyormuş. Bazen maymunlar ile daldan dala atlıyor bazen timsahlar ile derede yüzüyor bazen de deve kuşlarının sırtında bir oraya bir buraya koşuyormuş. Anne ve babası da bir kaç ay sonra iyice iyileşmiş ve artık gitme zamanı gelmiş ancak iki aile ve ormandaki hayvanlar birbirlerine o kadar alışmış ki hiç ayrılmak istemiyormuş. Sonunda orada kalmaya karar vermişler. Hemen bütün ormandaki hayvanların yardımıyla küçük bir kulübe yapmışlar. bahçesine oyun parkı, kayak bile yapmışlar. Küçük çocuğun lakabını da “Tarzan” takmışlar. Tarzan o ormanda büyümüş kocaman bir delikanlı olmuş ve bütün hayvanların başına geçmiş onların yöneticisi olmuş.
Artık dünyadaki bütün ormanlardan ve ormanlardaki hayvanlardan o sorumluymuş. Yaşlı karı koca da bu güzel aile ile bir ömür mutlu mesut yaşamış. Burada da masal bitmiş.
Kim bilir belki sende ormandaki hayvanlardan değil ama çevremizdeki hayvanlardan sorumlu olursun. Belki hayvanlar sana da Tarzan lakabını takar, kim bilir?
Uzun masal okumayı seviyorsanız Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.