Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde Minik adında küçük bir aslan varmış. Minik ailesinin en küçük üyesiymiş. Kendisinden 4 yaş büyük bir ablası varmış ve ablasını çok seviyormuş. Her günü birlikte geçirirlermiş. Ablası Minik’e kitap okur, onun için oyunlar hazırlarmış.
Günlerden bir gün Minik’in ablasının doğum günü varmış ve ona uzun zamandır istediği kolyeyi almaya karar vermiş. Bu kolye ormanda ki değerli taşlardan yapılmış ve abla aslan uzun zamandır o kolyeyi çok istiyormuş. Minik de bu kolyeyi ablasına almaya karar vermiş. Kendisi için değerli olan bütün eşyaları almış ve kolyeyi satan zebranın dükkanına gitmiş. Vitrin de gördüğü kolyeyi almak istediğini istediğini söylemiş. Zebra kolyeyi uzatmış “Al bakalım Minik” demiş. Minik de cebinden bir harçlıklarını biriktirdiği parayı, oyun oynadığı ve en çok sevdiği taşları, yemeye kıyamadığı çikolataları çıkarmış. Zebra “Bu kolyeyi kime alıyorsun?” diye sormuş. Minik “Ablama alıyorum, aylardır bu kolyeyi istiyor ve para biriktiriyor ama bir türlü parasını denkleştiremedi. Bende benim için değerli olan her şeyi getirdim” demiş. Zebra, Minik’in ablası için bu kadar ince düşünmesine çok sevinmiş. Onun için değerli olan her şeyi ablasını mutlu etmek için vermesi onun çok iyi bir kalbinin olduğunun yansımasıymış. Bunun üzerine Zebra “Aslında bu kolye satılık değil, kardeşini en çok seven aslana vermek için ayrıldı. Bu güne kadar kimse bunu almaya gelmedi ve ilk gelen sen oldun. Al bakalım bu artık senin” demiş.
Minik, Zebranın dediklerine çok sevinmiş. Hemen kolyeyi almış ve doğum gününde ablasına vermiş. Abla aslan, kardeşinin hediyesine çok sevinmiş ve çok teşekkür etmiş. İki kardeş mutlu bir şekilde yaşamlarına devam etmişler. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Çocuk Masalları kategorimizi inceleyebilirsiniz.
