Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde bir orman varmış. Bu ormanın adı Aydınlık ormanmış. Aydınlık ormanda yaşayan bir çok da hayvan varmış. Aslan, tilki, ayı, ceylan, kanguru ve diğer bir çok hayvan hiç kavga etmeden, dostça yaşayıp giderlermiş. Bu ormanın biraz ilerisinde başka bir orman daha varmış. Ama hiç bir hayvan o ormana girmezmiş. Çünkü adı Karanlık ormanmış.
Günlerden bir gün Aydınlık ormanda yaşayan sincap yemiş aramak için yollara çıkmış. Öyle hızlı yürüyormuş ki yolun nereye gittiğine bakmadan Aydınlık ormandan çıkmış ve Karanlık ormana giriş yapmış. Uzunca süre Karanlık ormanda olduğunu anlamış. Her yerde yemişler, meyveler, sebzeler varmış. Sincap cennete mi düştüm diye düşünürken etrafına bir bakmış ve Karanlık ormanın içinde olduğunu fark etmiş. Hemen koşmuş ve Aydınlık ormana geri dönmüş. Geri dönmüş dönmesine ama aklı orada ki yiyeceklerdeymiş. Gitmiş ormanda ki bütün arkadaşlarını bir araya toplamış. “Arkadaşlar bugün fark etmeden Karanlık ormana girdim ve gözlerime inanamadı. Her yerde yemişler, meyveler, sebzeler var. Hemde aklınızın alamayacağı kadar. Burada bu kadar yokluk çekeceğimize cesaretimizi toplayıp Karanlık ormana gidelim mi?” diye sormuş. Hayvanların bazıları sincaba hak vermiş bazıları da hak vermemiş. Oylama sonucunda bir karar çıkmış ve içlerinden seçtikleri bir kaç hayvan ormanda teftişe gidecekmiş. Bu hayvanlar, aslan, ayı ve kurtmuş. Bu üç hayvan hazırlanmış ve Karanlık ormana giriş yapmış. Etraf sincabın da dediği gibi yiyecekle doluymuş. Ormanın en içine gitmişler ve o an karşılarına bir kaç baykuş ve yarasa çıkmış. Aslan, ayı ve kurt biraz geri çekilmişler. Aslan “Sakın bize saldırmayı aklınızdan geçirmeyin” demiş. Yarasa “Size niye saldıralım ki? Sadece hiç olmayan sesleri duyduk ve bakmak istedik. Bu ormana bu güne kadar bir hayvanın girdiğini görmedik” demiş. Ayı “Neden peki hiç hayvan girmiyor?” “Girmiyor çünkü hayvanlar buranın ürkütücü olduğunu düşünüyor. Ağaçlar o kadar uzun ki güneş ışınlarını geçirmiyor. Burası hep karanlık. İşte bu yüzden buradan herkes korkuyor” demiş yarasa. Hayvanlar buna çok şaşırmış. “Yani burada hiç tehlikeli bir şey yok mu?” diye sorular sormuşlar.
Konuşmanın sonunda sadece görünüşünden dolayı ön yargıyla yaklaştıklarını anlamışlar. Hemen ormana dönmüşler ve durumu diğer hayvanlara anlatmışlar. O günden sonra isteyen hayvanlar Karanlık ormanda isteyenler ise Aydınlık ormanda yaşamaya başlamışlar. Hem de bir çok yiyeceğe sonunda kavuşmuş olmuşlar. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.