Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde küçük bir köyde birbirlerine komşu iki aile yaşıyormuş. Bir gün köye yaşlı bilge bir adam gelmiş. Bütün köylüler adamın etrafına toplanmış onlar sormuş bilge adam cevaplamış. En sonunda da “Bu sene kış çok çetin geçecek, şimdiden tedbirinizi alın. Odununuzu, kışlık erzağınızı hazırlayın yoksa aç, açıkta kalırsınız” demiş.
Bütün köylüler bilge adamın dediklerini dikkate almış ve onu uğurladıktan sonra hemen işlere koyulmuşlar. Erkekler el birliği ile önce kışlık odunlarını kesmiş sonra da erzaklarını hazırlamışlar. Değirmende kışlık unlarını öğütmüşler, çuvallara koymuşlar. Kadınlar ise imece usulü yufkalar, reçeller, konserveler hazırlamışlar. Yani anlayacağınız bütün yaz hiç durmadan çalışmışlar. Sadece bizim iki komşu aile bu çalışmalara katılmamış çünkü bilge adamın anlattıklarına inanmamışlar. Lay lay lom yazı geçirmişler. Hatta zaman zaman köylülerle dalga bile geçmişler. Nihayet yaz bitmiş kış gelmiş çatmış ama ne gelme, hava buz mu buz, her yer kar, göz gözü görmüyor, kar duruyor fırtına, fırtına duruyor yağmur arkasından gene kar. Köylüler kafalarını kapıdan dışarı çıkaramamış, gerçi gerekte kalmamış. Bütün yaz hazırladıkları odunları yakmışlar hiç üşümemişler. Yemek desen hazır konservelerini tüketmişler. Anlayacağınız hiç zorlanmadan kışın tadını çıkarmışlar.
Gelelim bizim iki uyanık köylü aileye. Bütün kış boyunca soğuktan tir tir titremişler. Yarı aç yarı tok yatağa girmişler, utançlarından kimseden yardım da isteyememişler. Allah’tan köylüler insaflıymış dayanamamışlar genede, odun ve yiyecek yardımı yapmışlar. Böylece köylülerin yardımıyla zar zor kışı atlatmışlar. Amma akıllanmışlar. Yaz gelir gelmez nemi yapmışlar, hemen çalışmaya başlamışlar o kadar ki bütün köye yetecek kadar yakacak ve yiyecek hazırlamışlar. Bir sonraki kış artık gelebilirmiş. Eeee boşuna mı demişler bir musibet bin nasihatten iyidir diye. Burada da masal bitmiş.
Daha fazla hikaye okumak isterseniz Çocuk Hikayeleri kategorimizi inceleyebilirsiniz.