Merhaba çocuklar bugünkü masalımızı gerçek bir hayat hikayesinden esinlenerek yazdım. Kimden mi? Kendimden. Umarım beğenirsiniz 💕
Bir varmış bir yokmuş bundan tam 40 yıl önce küçük bir kız çocuğu çoook uzaklarda taaaa Almanya’da yaşıyormuş. Adı Gülcan olan bu kızın en yakın arkadaşı bir Alman’ mış, adı da Silvia’ ymış.
Çok iyi anlaşan bu iki arkadaş birlikte okula gidiyor ve aynı takımda basketbol oynuyormuş. Her şey yolunda giderken bir gün Gülcan’ın annesi yakında bir Türk basketbol takımı kurulacağını, kurulacak bu takımda kendisininde oynamasını söylemiş. Gülcan, ne kadar ısrar ettiyse de takımından ve arkadaşlarından ayrılmak istemediğini söylese de annesini ikna edememiş. İşte o gün gelmiş çatmış ve Gülcan takım arkadaşlarına ve Silvia’ya veda etmek zorunda kalmış. Bir zaman sonra da önce okuduğu okul sonrada oturdukları şehir değişmiş. Birbirleriyle iletişimleri kopan iki arkadaş aradan geçen onca yıl görüşememiş. Çünkü o zaman iletişim kurmak bu kadar kolay değilmiş ama anılarında ve fotoğraflarında eski günleri hep anmışlar. İkisi de basketbol oynamaya devam etmiş. İkisi de ülkesinin milli takım formasını giymiş, başarıdan başarıya koşmuş.
Bir gün iki ülkenin milli takımları bir turnuvada karşı karşıya gelmişler. Birbirlerini uzun yıllar sonra hiç ummadıkları bir anda karşılarında gören iki arkadaş o gün hayatlarının maçını oynamışlar. Maç çekişmeli ama dostluk içinde geçmiş. Sonuç berabere bitmiş. Ama asıl bitmeyen dostluklarıymış, bunu çok iyi anlamış ve o günden sonra da birbirlerini hiç habersiz bırakmamışlar. Her özel günlerde bir araya gelebilmişler. Buna günümüzdeki iletişim kolaylığı da eklenince her şey daha güzel olmuş.
Burada da masal bitmiş.
Umarım sizinde bir ömür bitmeyen dostluklarınız olur.
Daha fazla hikaye okumak isterseniz Çocuk Hikayeleri kategorimizi inceleyebilirsiniz.