Bir varmış bir yokuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, ormanın derinliklerinde, küçük bir aslan yavrusu yaşarmış. Adı Leo imiş. Leo çok yaramaz ve tembel bir aslanmış. Oynamayı çok sever, ama odasını toplamayı hiç sevmezmiş. Oyuncağı, kitabı, kıyafeti her yere dağılırmış. Annesi her gün odasını toplaması gerektiğini söylermiş, ama Leo hiç dinlemezmiş.
Günlerden bir gün, Leo’nun arkadaşları onu ziyarete gelmiş. Leo çok sevinmiş, onlarla oynamak istemiş. Ama arkadaşları Leo’nun odasını görünce şaşırmışlar. Odası çok dağınık ve kirliymiş. Arkadaşları Leo’ya “Bu odanın hali ne? Odanı nasıl böyle bırakırsın? Burada nasıl oynayacağız?” demişler. Leo ise “Burası böyle daha eğlenceli” demiş. Ama arkadaşları buna katılmamış ve oyun oynayamayacakları için evden çıkmışlar. Leo çok üzülmüş. Arkadaşları onunla oynamak istememiş. Annesi de ona kızgınmış. Leo, odasını toplamanın önemini anlamış. emen odasını toplamaya başlamış. Oyuncağını, kitabını, kıyafetini yerlerine koymuş. Odası tertemiz olmuş. Leo, annesinden özür dilemiş. Annesi de onu affetmiş. Leo, bundan sonra odasını toplamaya söz vermiş.
Ertesi gün, Leo’nun arkadaşları tekrar onu ziyarete gelmiş. Leo’nun odasını görünce çok şaşırmışlar. Odası çok temiz ve düzenliymiş. Arkadaşları Leo’yu tebrik etmiş. Onlarla oynamak istemiş. Leo da çok mutlu olmuş. Arkadaşlarıyla birlikte eğlenmiş. Leo, odasını toplamanın hem kendisi hem de arkadaşları için iyi olduğunu öğrenmiş. Ve onlar hep mutlu yaşamışlar.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.