Melek okulun bahçesinde yürürken yerde bir kalem buldu. Sağına soluna baktı kimseyi göremedi, kalemi aldı çantasına koydu. Sınıfa girdiklerinde kalemi kaybeden çocuğun sınıf arkadaşı olduğunu öğrendi. Fakat kalem o kadar güzeldi ki vermek istemedi.
O gün eve geldiğinde bisikletine binmek istedi. Annesinden izin alarak garaja bisikletini almaya gittiğinde bisikletini yerinde göremedi. Her tarafı aradı ama bulamadı. O an arkadaşı geldi aklına, oda kalemini bulamadığında çok üzülmüştü. Hiç vakit kaybetmeden bulduğu kalemi aldı ve arkadaşının yanına gitti. Kendisinden özür diledi, kalemi verdi. Arkadaşı tekrar kalemini bulduğu için çok sevindi. O kalem dedesinin hediyesi olduğu için manevi değeri vardı. Melek eve dönerken hem mutlu hem de üzgündü. Arkadaşı kalemine kavuşmuştu ama onun bisikleti kaybolmuştu. Evin bahçesine geldiğinde gözlerine inanamadı, bisikleti karşısında duruyordu. Babası geçen gün bisikletin lastiğinin patlak olduğunu fark etmiş ve tamire götürmüştü. Melek de şimdi arkadaşı gibi mutlu oldu. Çünkü oda kaybettiğini sandığı bisikletine kavuşmuştu.
Akşam, o gün olanları annesi ile babasına anlatırken utançtan yüzü kızardı ama yaptığının ne kadar yanlış olduğunu anladı. Bir daha asla başkasının eşyasını izinsiz almadı.
Melek kızın hikayelerini seviyorsanız Melek serisinin Melek’in Köy Hikayesi yazımızı okuyabilirsiniz.