Bir zamanlar, derin bir gölde yaşayan bir balık vardı. Bu balık, kendini çok beğenir, diğer balıkları küçümserdi. Gölün en güzel, en akıllı, en hızlı balığı olduğunu düşünürdü. Diğer balıklarla arkadaş olmaz, onlara sürekli laf atar, onları kızdırırdı.
Bir gün, gölün kıyısına bir insan geldi. Bu insan, gölde balık tutmak istiyordu. Oltasına bir yem taktı ve suya attı. Oltayı gören balıklar, yeme doğru yüzmeye başladılar. Ama kendini beğenen balık, onlara şöyle dedi “Siz ne yapıyorsunuz? O yem, bir tuzak. Onu yerseniz, oltaya takılırsınız. Sonra insan sizi yakalar” dedi. Diğer balıklar, kendini beğenen balığın sözlerine aldırmadılar. Onlar, yeme ulaşmak için yarıştılar. Ama hiçbiri yeme dokunamadı. Çünkü insan, oltayı çekti. Oltada, kendini beğenen balık vardı. Kendini beğenen balık, yeme dokunmadan önce, oltanın ucunu görmemişti. Oltaya takıldığını anlayınca, çok korktu. Diğer balıklara yalvardı “Lütfen, bana yardım edin. Beni kurtarın. Ben sizin arkadaşınızım. Sizden özür diliyorum.” dedi.
Balıklar, kendini beğenmiş balığa acıdılar ve onu oltanın ucundan kurtardılar. Balık çok üzgündü ve yaptığı hatanın farkına vardı. O günden sonra asla kendini beğenmişlik yapmadı, herkesle iyi geçinmeye başladı. Başına gelen bu olay ona iyi bir ders oldu.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.