Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, develer tellal iken, pireler berber iken, ben annemin sarayının bahçesinde sihirli değneğim ile koşup oynar iken, Bir gün Pamuk prensesin canı sıkılmış ve arkadaşları olan yedi cüceleri de yanına alarak yeni açılan alışveriş merkezine gitmeye karar vermişler. Daha önce hiç alışveriş merkezi görmedikleri için çok heyecanlıymışlar.
Alışveriş merkezinin önüne geldiklerinde kocaman yazılar, resimler, rengarenk ışıklar biranda hepsinin gözleri kamaşmış. Her şey okadır güzel görünüyormuş ki çok hoşlarına gitmiş. Üstelik herkes onlara bakıp gülümsüyormuş. Küçük çocuklar el sallıyor öpücük veriyorlarmış. Yani sizin anlayacağınız herkes daha önce pamuk prenses ve yedi cücelerin masalını okuduğu için onları tanıyormuş. Üzerlerindeki şaşkınlığı atınca alışveriş merkezini gezmek için içeriye girmişler. Mağazaları dolaşmak için üst kata çıkmak istediklerinde önlerine bir yürüyen merdiven çıkmış. Daha önce hiç yürüyen merdiven görmedikleri için önce bir korkmuşlar ama sonra yanlarına gelen çocukların yardımı ile yedi cüceler ikinci kata çıkmayı başarmışlar. Aşağıda kalan pamuk prensesin yardımına ise orada çalışan görevli koşmuş ve yukarı çıkmasında yardımcı olmuş. Hep beraber girdikleri bir giyim mağazasında bir sürü kıyafet denemişler. Ancak beğendiklerini almak istediklerinde bir görevli onları kasaya yönlendirmiş ve para ödemeleri gerektiğini söylemiş. Fakat onların hiç parası yokmuş. Hatta paranın ne olduğunu bile bilmiyorlarmış. Üzülerek ve hiçbir şey alamadan mağazadan çıkmışlar. Hemen yanındaki oyuncak mağazasına girmişler. İçeride ki rengarenk çeşit çeşit oyuncakları görünce her biri bir tarafa koşmuş. Her şey o kadar gerçek gibi duruyormuş ki saatlerce oyuncakları seyretmişler. Hatta kendi masal kitaplarını bile orada görmüşler. Ancak beğendikleri oyuncakları almak istediklerinde görevli onları yine kasaya yönlendirmiş ve yine para ödemeleri gerektiğini söylemiş. Pamuk prenses ve yedi cüceler yine mutsuz ve hiçbir şey alamadan oradan da çıkmışlar. Zaten mutsuz olan yedi cücelerin hepsinin bir anda karnı acıkmış, burunlarına gelen mis gibi kokuları takip edince de kendilerini bir hamburgercinin önünde bulmuşlar. Bakmışlar herkes sıraya giriyor ve sırası gelen elinde bir hamburger tepsisi ile dönüyor, onlarda girmiş sıraya. Karınları o kadar açmış ki açlıktan neredeyse bayılacaklarmış. Neyse ki sıra onlara gelmiş. Tezgahtar ne istediklerini sorunca Pamuk prenses: “Sekiz tane Hamburger” demiş. Tezgahtar sekiz tane Hamburgerin parasını isteyince Pamuk prenses ve yedi cüceler şaşkınlıktan ne yapacaklarını bilememişler. Pamuk prenses: “Of yine para istiyorlar” demiş. Yedi cüceler: “Bizim bu paranın ne olduğunu öğrenmemiz gerek” diyerek sıradan çıkmak zorunda kalmışlar.
Hem aç hem yorgun hem de mutsuz bir şekilde ormana geri dönmüşler. Paranın ne olduğunu öğrendiklerinde ise bir daha alışveriş merkezine gitmemeye karar vermişler. Çünkü ormanda daha mutluymuşlar. Burada herkes eşit şartlar altında yaşıyorlarmış ve bunun içinde paraya ihtiyaç yokmuş. Eğer bir gün sizde ormana gitmek isterseniz yanınıza para almanıza gerek yok çünkü orada her şey bedava.
Buladada masal bitmiş.
Uzun masal okumayı seviyorsanız Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.