Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde açgözlü bir fil varmış. Bu fil yemek yemeği çok severmiş. Ağaçlarda bulduğu her meyveyi yer diğer hayvanlara çok fazla bir şey bırakmazmış.
Günlerden bir gün açgözlü fil ağacın birinde güzel bir elma bulmuş. Elmayı almış ve herkesten uzakta yemeğe başlamış. O an ağaçların arkasından giden bir geyik görmüş. Geyiğin elinde kocaman elmalar ve armutlar varmış. Açgözlü fil uzakta ki geyiğe seslenmiş “Hey sen! Hemen o elinde ki meyveleri bana getir!” demiş. Geyik “Bunları ben buldum. Sende git ormanın içinde kendine yiyecek bul.” demiş. Fil geyiğin cevabına çok sinirlenmiş. “Hemen buraya gelmezsen seni yakalar ve elindeki meyveleri alırım” demiş. Geyik, file hiç cevap vermeden yoluna devam etmiş. Açgözlü fil geyiğe çok sinirlenmiş ve elindeki elmayı bırakıp, geyiğin peşinden koşmaya başlamış. Geyik, filin geldiğini görünce tüm gücüyle koşmaya başlamış. Ormanın içinde bir oraya bir buraya koşup durmuşlar ve en sonunda geyik, file izini kaybetmiş. Geyiği bulamayan fil, geri dönmek zorunda kalmış. O sırada ağaçların dallarında uçan bir kuş, filin yarım bıraktığı elmayı görmüş ve hemen o elmaya doğru uçmuş. Gagasıyla elmayı almış ve yuvasına doğru uçmaya başlamış.
Ağacına dönene fil, elmanın orada olmadığını görmüş. Her yerde elmasını aramaya başlamış. Birden ağacın dalındaki yuvada kuşu görmüş ve kuş elmayı afiyetle yemiş. Geyiğin elindeki meyvelere gözünü diktiği için kendi elmasını kaybeden fil çok üzülmüş. O an yaptığının açgözlülük olduğunu anlamış. Bir daha kendi elindekinin kıymetini bileceğine dair kendi kendine söz vermiş. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla uyku masalı okumak isterseniz Uyku Masalları kategorimizi inceleyebilirsiniz.
