Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, develer tellal, pireler berber iken, ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken, ormanın birinde yaşayan bir tilki varmış. Bu tilki ormanın en akıllı hayvanıymış ve kendisine çok güzel bir yuva yapmış. Yuvasında çok mutluymuş fakat yiyecek bulma konusunda biraz zorlanıyormuş. Her gün sabahın erken saatlerinde kalkıyormuş, yemek aramak için ormanı karış karış geziyormuş. Mutlaka her gün kendine yiyebileceği bir şey buluyormuş. Ama gözü hiç doymuyormuş.
Günlerden bir gün tilki uyanmış ve yemek bulmak için ormanın içinde dolaşmaya başlamış. Dolaşırken öyle çok yürümüş ki ormandan çıktığını fark etmemiş bile. Bir süre sonra ormandan çıktığını anlayan tilki nerede olduğunu anlamak için etrafta dolanmaya başlamış ve bir sürü evin olduğu bir yere geldiğini anlamış. Bu evlerin bahçeleri çok güzelmiş ve aralarında ki bir evin bahçesi o kadar güzelmiş ki kendini o bahçenin kapısından bakmaktan alamamış. Bahçenin içinde biraz yürüyen tilki bir kümes görmüş. Kümesin içinde bir sürü tavuk varmış. Tilki bunları görünce çok sevinmiş ve o tavuklardan almak istiyormuş. Kümesin kapısını açmış ve içeri girmiş. Tavuklar tilkiyi görünce çok korkmuşlar ve kaçışmaya başlamışlar. Tilki ise onları yakalamak için koşmaya başlamış. Ama tilki tavukları bir türlü yakalayamamış. Tilki tavukları kafasına takmış ve “Onları mutlaka yakalayacağım” diye söyleniyormuş. Tilki bahçede dolaşmaya başlamış, başka bir kümes daha görmüş. Bu kümesin içinde de bir sürü tavuk varmış. Tilki bunları da almak istiyormuş ve kümesin kapısını açıp içeri girmiş. Ama bu sefer tilki çok büyük bir hataya düşmüş. Bu kümes aslında bir tuzakmış. Tilki içeri girer girmez kapı arkasından kapanmış. Tilki ne yapacağını şaşırmış ve kapıyı açmaya çalışmış. Ama nafile. Kapı çok sağlam bir şekilde kilitlenmiş. Tilki korkmaya başlamış çünkü tavukların sahibi gelmiş. “Senin burada ne işin var haylaz tilki?” diye sormuş. Tilki korkudan ne yapacağını bilememiş. “Lütfen beni serbest bırak” diyebilmiş sadece.
Evin sahibi, tilkinin haline acımış, çünkü onun çok korktuğunu tahmin etmiş. Bu korkunun ona ders olacağını düşünüp, tilkiyi kafesiyle birlikte ormana götürüp, salmış. Tilki korkuyla evine doğru kaçmaya başlamış. Bir daha da şehre inmemiş. Elindekiyle yetinmesi gerektiğini öğrenmiş. Masal da burada bitmiş.
Uzun masal okumayı seviyorsanız Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.