Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde develer tellal iken pireler berber iken çok uzaklarda bir yerlerde küçük bir kulübede iki kız kardeş yaşıyormuş. Kardeşler her gün sabahtan akşama kadar çalışıyorlarmış ama kazandıkları para ile karınlarını bile zor doyuruyorlarmış. Bazı geceler yatağa aç girdikleri bile oluyormuş.
Bir gün büyük kardeş küçük kardeşe “Bu böyle olmaz bir şeyler yapmamız, daha çok para kazanmamız gerek, yoksa bir gün açlıktan hastalanacağız” demiş. Küçük kardeş ablasına çok güveniyormuş. “Sen ne istersen ben yaparım” demiş. Ablası düşünmüş taşınmış ve “Yollarımızı burada ayıralım, ben gidiyorum sen burada beni bekle çok para kazanıp dönerim” demiş, ve düşmüş yollara. Az gitmiş uz gitmiş dere tepe düz gitmiş, yolda yaşlı bir adam ile karşılaşmış. Yaşlı adam kızın fakir halini görünce ona bir sepet elma vermiş “Al bu sepeti içindeki elmaları pazarda satar karnını doyurursun” demiş. Kız çok mutlu olmuş ve hemen pazara gitmiş, bütün elmaları satmış , kazandığı para ile bir güzel karnını doyurmuş. Ertesi sabah boşalan sepeti yaşlı adama götürmek istediğinde birde bakmış ne görsün, sepet ağzına kadar elma dolu. Tekrar pazara gitmiş, bütün elmaları satmış. Ertesi gün daha sonraki günlerde hep aynısı olmuş. Kız elmaları satıyor, sepet elma doluyormuş. Kardeşi ise köyde günlerce ablasının gelmesini beklemiş, açlıktan bir deri bir kemik kalmış. Bir gün yaşlı bir kadın, kızın fakir halini görmüş ve ona bir avuç tohum vermiş. “Al bu tohumları bahçeye ek ama her gün sulamayı unutma” demiş. Kız çaresiz kadının verdiği tohumları almış ve ekmiş. Her gün sulamış. Birkaç zaman sonra bahçe kocaman elma ağaçları ile dolmuş. Her gün sepet sepet elma toplayıp pazarda satıyormuş. Artık çok zengin olmuş ama aklı hep ablasındaymış. Ablası ise zenginliğe o kadar alışmış ki bir daha köyüne dönmeyi düşünmüyormuş. Taki yaşlı adam gelip sepetini geri isteyene kadar. Adam sepetini geri alınca kızın satacak bir şeyi kalmamış ve yavaş yavaş tekrar fakirleşmeye başlamış. Sonunda çaresiz köyüne kardeşinin yanına geri dönmüş.
Dönmüş dönmesine ama gördüklerine de inanamamış. Kardeşi ondan çok daha zengin olmuş. Yaşlı adam ve yaşlı kadının vermek istediği mesajı ikisi de almış ve hatasını anlayan abla kardeşinden özür dilemiş. Kardeşi de ablasını affetmiş. O günden sonra hiç ayrılmamış, mutlu mesut yaşamışlar. Burada da masal bitmiş.
👵 Emek vermeden yapılan iş bir gün biter, emek hiç bir zaman bitmez.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.