Tembel Sinca’nın Masalı

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın derinliklerinde yaşayan bir sincap ailesi varmış. Kocaman bir ağacın kavuğunda kendilerine bir ev yapan sincap ailesi, huzurla günlerini geçiriyormuş. Bu sincap ailesinin Sinca adında bir de yavruları varmış. Sinca çok akıllı ama bir o kadar da tembelmiş. Ailesi bahçede çalışırken kendisi evde yan gelir yatarmış. Bu durum ailesini artık çok üzmeye başlamış ve anne baba bir plan yapmış.

Bir sabah uyandıklarında Sinca kahvaltıya inmiş ama masada yiyecek hiçbir şey yokmuş. Sinca “Anne bugün kahvaltıyı hazırlamadın mı?” diye sormuş. Annesi “Üzgünüm Sinca bugün yiyecek yemeğimiz yok, karnın çok açsan seninde bizimle çalışman lazım” demiş. Sinca bu duruma çok sinirlenmiş ve hızla odasına gitmiş. Biraz uyumuş ama uyandığında karnı gurul gurul ses çıkarıyormuş. Artık kendisinin de çalışması gerektiğini fark etmiş ve annesi ile babasının yanına bahçeye inmiş. Eline bir tırmık almış ve büyüklerinin yaptığı gibi toprağı sürmeye başlamış. Daha sonra tohumları almış ve toprağa atmış. Daha sonra üstünü kapatmış ve sulamış. İşleri bitince bir bakmışlar ki akşam olmuş. Ailecek eve girmişler ve anne sincap sofrayı hazırlamış bir kaç marul ve fındık koymuş. Sinca’nın çok hoşuna gitmese de yemeğini yemiş ve odasına geri dönmüş. Bu süreç bir kaç hafta bu şekilde devam etmiş. Anne sincap sofraya oldukça az yemek koymuş ve Sinca’nın daha çok çalışmasını sağlamış. En sonunda Sinca’nın ektiği tohumlar büyümüş ve kocaman marul haline gelmiş. Anne sincap marulları toplamış ve güzel bir yemek yemek yapmış. Akşam olup sofrayı hazırladığında Sinca çok mutlu olmuş. Karnı çok açmış ve hemen oturmuş yemeğini yemeye başlamış. Anne sincap “Sinca bu yemek senin sayende. Ektiğin tohumlar büyüdü ve bende onları topladım. Birlikte çalışırsak daha güçlü olur ve daha çok kazanırız” demiş. Sinca annesinin haklı olduğunu anlamış. Artık o da büyüdüğünü anlamış ve ailesine yardım etmesi gerektiğini fark etmiş.

Sinca kendi ektiği marulları yemenin verdiği gururla yemeğini afiyetle yemiş. O günden sonra da her gün ailesine yardım etmiş. Bu sayede daha çok yiyecek yemekleri olmuş. Masal da burada bitmiş.

Uzun masal okumayı seviyorsanız Uzun masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.

Yorum yapın