Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın birinde, kendi yaptığı barınakta yaşayan bir tilki varmış. Tilki her sabah erkenden kalkar, yemek aramak için yürümeye başlarmış.
Günlerden bir gün yine karnını doyurmak için evinden çıkmış yürümeye başlamış. Tilki uzunca bir süre yürümüş, yürüyüşü sırasında karşısına avcılar çıkmış ve tilki tüm hızıyla koşmaya başlamış. Tilki önde avcılar arkada koşuyorlarmış ki tilki, avcılar ile arasını açmayı başarmış. O sırada karşısına bir kulübe çıkmış ve kulübenin ödünde bir oduncu varmış. Hemen oduncunun yanına gitmiş ve kulübenin içine saklanmak için izin istemiş. Oduncu, tilkinin kulübesine saklanabileceğini söylemiş ve kapının ödünde odun kırmaya devam etmiş. Aradan biraz zaman geçmiş ve avcılar oduncunun yanına gelmiş. Oduncuya “buradan geçen bir tilki gördün mü? diye sormuşlar. Oduncu, avcılara yüksek sesle “Görmedim” diye cevap vermiş. Ama bu cevabı verirken eliyle kulübenin içini işaret etmiş. Şans eseri avcılar, oduncunun neyi işaret ettiğini anlamamışlar ve tilkiyi aramak için yollarına devam etmişler.
Tilki kulübenin içerisinde bir kaç dakika daha avcıların uzaklaşmasını beklemiş ve daha sonra kulübeden çıkmış. Dışarı çıktığında oduncuya hiçbir şey demeden yürümeye devam etmiş. Oduncu tilkinin arkasından seslenmiş “Seni kurtardım ama sen teşekkür bile etmeden gidiyorsun” demiş. Tilki “Keşke sözlerin ve davranışın bu kadar farklı olmasaydı. İşte o zaman sana teşekkür ederdim” demiş ve yoluna devam etmiş. Önemli olan sadece iyi sözler söylemek değil bunları davranışlarla da belli etmek.
Daha fazla kısa masal için Çocuk Masalları Kısa kategorimizi inceleyebilirsiniz.
