Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde yavru bir balık varmış. Yavru balık en çok annesi ile yüzmeyi severmiş. Bir gün yavru balık annesinin yanında yüzerken birden kaybolmuş. Sağına soluna bakınmış kimseyi görememiş, çok korkmuş. Başlamış ağlamaya.
Oysa sadece annesinin yanından azıcık uzaklaşıp renkli çiçeklere bakmaya gitmiş. Ne olduysa o ara olmuş. Aslında annesi o kadarda tembih etmiş yanımdan ayrılma demiş ama bir an küçük balığın aklından çıkmış ve uzaklaşmış. Şimdi yaramaz yavru balık annesinden uzakta bir o yana bir bu yana yüzüp duruyormuş. Aynı zamanda anne balıkta yavrusunun yanından ayrıldığına inanamıyormuş ve her yer de balığı arıyormuş. Fakat anne balık ve yavru balık bir türlü birbirlerini bulamıyorlarmış. Denizin derinliklerinde yüzen yaşlı bir balık, yavru balığı şaşkın şaşkın yüzerken, bir taraftan da ağlarken görünce durdurmuş ve ne olduğunu sormuş. Yavru balık hem ağlamış hem de olanları anlatmış. Yaşlı balık yavru balığı dinlemiş ve ona böyle durumlarda ne yapabileceğini söylemiş. Yaşlı balık “Ah küçük balık. Anneni veya babanı kaybettiğinde, nerede kaybol duysan orada beklemen gerek. Çünkü annen seni en son gördüğü yerde mutlaka arayacaktır” demiş. Yavru balık, yaşlı balığın söylediklerini dinlemiş “Çok haklısınız. Şimdi hemen annemi son gördüğüm yere gitmeliyim. Yardımınız için teşekkür ederim” demiş. Yavru balık hemen kaybolduğu yere hızlıca yüzmeye başlamış ve kısa süre içinde oraya geri dönmüş. Biraz sonrada annesi onu bulmuş. Böylece mutlu son olmuş.
Yani ne yapmak gerekiyormuş eğer bir gün kaybolursak hiç yerimizden kıpırdamadan olduğumuz yerde beklememiz gerekiyormuş. Böylece büyüklerin bizi bulması daha kolay olacakmış.
Daha fazla uyku masalı okumak isterseniz Uyku Masalları kategorimizi inceleyebilirsiniz.
